Verbouwen in Frankrijk

Wanneer je een huis in Frankrijk hebt, ontkom je niet aan verbouwen. Of je moet een kant en klaar huis bezitten. Dat hebben wij niet dus ontkomen wij niet aan klussen. Deze gigantische klus zou zo in aflevering van “Ik Vertrek” passen. Ondanks een goede voorbereiding waren er vanaf dag 1 al meerdere hobbels te nemen.

vergunningen

Wat wij niet wisten toen wij dit oude boerderijtje kochten was, dat wij voor elke verandering aan de buitenkant een vergunning nodig hebben.
Omdat wij tegenover een kasteeltje wonen zijn wij meer beperkt. Ik had bijvoorbeeld de kleur van de luiken graag in lavendelblauw gewild. Helaas mag dat niet, nu ben ik ook tevreden met de rode kleur.
In 2013 zijn wij begonnen met een renovatie van een schuur, waar wij nu in wonen.
In het voorjaar van 2020, tijdens de Lockdown, heeft Marc de façade van de gîte gerestaureerd.
Toen hij de vergunning hiervoor heeft ingediend, is er gelijk een vergunning voor het verwijderen en vernieuwen van de grote overkapping aangevraagd.
Die hadden wij alvast binnen.

voorbereiding

De voorbereiding begon in december. De aannemer/dakbedekker kwam alle nieuwe houten balken brengen.
Alles was al geprepareerd en gemarkeerd.
De werkzaamheden begonnen op 4 januari.
Deze dag bestond voornamelijk uit het voorbereiden. Het plaatsen van alle steigers en er moest een grote kraan komen.

de eerste obstakels

Verbouwen in Frankrijk, of eigenlijk waar dan ook, gaat nooit probleemloos. Het eerste probleem diende zich gelijk al aan, de tractor die de kraan moest vervoeren was stuk. Ondertussen werd al veel materiaal en benodigdheden hier uitgeladen.
De tractor was gerepareerd en gearriveerd. Tevens het tweede probleem. waar moest deze komen te staan. De bedoeling was dat de grote hijskraan op onze eigen parkeerplaats zou komen te staan.
Zou dit niet lukken dan moest er een ontheffing worden aangevraagd om de weg af te sluiten. Dat is eigenlijk geen doen. Ook al komt er niet zoveel verkeer langs, ik denk niet dat wij de bakker, schoolbus, en andere passanten, blij maken met een omweg. Zeker niet voor zeker 4 weken.
Nieuwsgierig hoe het is afgelopen? Bekijk dan het filmpje hieronder.

De tweede dag stond ook nog in het teken van voorbereiding. De steigers werden verder opgebouwd en probleem nummer 3 diende zich aan.
De aanvraag van deze verbouwing was ongeveer anderhalf jaar eerder gedaan. In de aanvraag stond dat wij ook het dak van de grote schuur gingen restaureren. Dat wil zeggen, alle dakpannen eraf, daklatten vernieuwen en dezelfde dakpannen er weer op.

Toen in december de aannemer/ dakdekker kwam om de nieuwe balken te leveren, heeft hij ook het dak van de grote schuur geïnspecteerd. Toen bleek dat er 3 verschikkende soorten dakpannen op lagen en er ook meerdere stuk waren.
Dus hadden wij besloten om er nieuwe dakpannen op te leggen.
Appeltje eitje zou je denken. Dus niet, wij verbouwen hier in Frankrijk. 😉

Toen wij hadden besloten om het dak te voorzien met nieuwe dakpannen, hadden wij een folder gekregen met een voorbeeld van een dakpan.
Marc had het al tussen neus en lippen met buurman burgemeester over gehad. Om te oordelen of het model en kleur goed was, ging het met deze folder naar het gemeentehuis.
Dit was op dag 2, dinsdag 5 januari. Kwam goed uit want het gemeentehuis is 1 x per week open. Op dinsdagavond van 18:00 tot 19:00. Nu vanwege de avondklok ( 18:00-6:00) een uurtje eerder.

dakpannen afgekeurd

Een flinke schrik en domper, wij mochten niet de nieuwe dakpannen plaatsen. In de aanvraag stond dat wij de oude dakpannen weer zouden terugplaatsen, en wij moesten ons hier aan houden. Dit kon niet meer want de meeste dakpannen waren al verwijderd en afgevoerd.
Het gesprek op het gemeentehuis vond plaats met de burgemeester en nog een lid van de gemeenteraad. Deze laatste was nogal star in zijn denken. Dit staat in de aanvraag, dus of eerst een nieuwe aanvraag indienen, of de oude dakpannen aan de straatzijde terug plaatsen en nieuwe aan de andere kant.
Dit was voor ons geen optie. Het leverde ons wel een nacht slecht slapen en veel gepieker op.

meedenkende burgemeester en meewerkende aannemer

Wij hebben een goede band met de burgemeester. Je kan wel van een vriendschap spreken. Op woensdag nog eens met hem gepraat hoe wij de aanvraag konden bespoedigen. De aanvraag moet worden ingediend bij L’Architecte de batiment de France. Deze instantie kan je vergelijken met de monumentenzorg in Nederland.De instantie, l’architecte de batiment, neemt de beslissing wat wel of niet mag en onder welke condities.
Hier gaat de burgemeester niet over, hij heeft met ons meegedacht wat te doen.

De aannemer heeft contact opgenomen met batiment de France en de situatie uitgelegd. Hij kan niet voor 3 maanden een project stilleggen, zijn planning zit ook al vol.
Wij kregen toestemming om nieuwe dakpannen te plaatsen. Dit moesten wel andere zijn dan dat wij in eerste instantie van plan waren. Het maakte ons niet uit, wij waren allang blij dat de werkzaamheden verder konden gaan. De toestemming zou per mail naar de burgemeester en naar ons worden gestuurd.

Woensdagmiddag; geen mail ontvangen.
Donderdag; geen mail ontvangen.
Vrijdagochtend; geen mail ontvangen.

Had ik al gezegd dat verbouwen in Frankrijk best stressvol kan zijn. 😉

Op vrijdagmiddag toch maar weer eens met de aannemer gesproken. Wij maakten ons best zorgen omdat wij geen bevestiging/toestemming hadden ontvangen.
De dakpannen, ook niet voor een zijde, konden wij niet terug leggen. Die waren er al allemaal eraf en in het bakje van de hijskraan gegooid. Niet meer te gebruiken.
De aannemer heeft nogmaals gebeld met Batiment de France. Wat bleek, zij hadden een probleem met hun e-mail systeem. De verlossende mail was verzonden, alleen kon niemand hem ontvangen. Pfff. De mail kwam overigens aan het einde van de middag.

De kop is eraf, het was een spannende week.

Wij zijn erg tevreden over de mannen die hier aan het werk zijn. In weer en wind zijn zij aan het werk. De gîte is natuurlijk gesloten.
De harde werkers gebruiken de gîte. s’Morgens drinken zij hier koffie, tussen de middag maken zij een maaltijd en aan het einde van de dag drinken ze nog wat met elkaar.
Normaal gesproken lunchen zij in een restaurant. Deze zijn nu allemaal gesloten. De mannen zijn erg blij dat zij de gîte kunnen gebruiken. Dat bespaart hun weer een rit naar Montbard of elders.

Wil je het eindresultaat komen bekijken? Zodra het reizen weer toegestaan is, ben je natuurlijk van harte welkom.
Wij hebben soepele regels omtrent annuleringen ( al hopen wij dat dit niet nodig is)